Останатото мене остави ми го! - прошепна Митко.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Остави ми простор за флуидни креации.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
АРСО: Ќе спечалам, ќе ја соберам вересијата и ќе ти ги вратам парите, а лозјето остави ми го, ти се молам, чорбаџи Теодосе, ми е спомен од татко и од дедо.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ТЕОДОС: Е, е, Арсене, за машки работи машки зборувај, не детински. Уште малку ќе се расплачеш.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ДИМИТРИЈА: Твојата кариера стави си ја ти во газот,а мојата скапана куќа остави ми ја да ми се сруши врз плеќите.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
- Ти задржи си ја интуицијата, мене остави ми го текнувалото.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
- За секој случај, ти остави ми го тоа што си го извадил, па ќе видиме моиве мечиња ќе остават ли нешто за другите.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Ви се молам. Оставете ми ја мене можноста преку сево ова да се извлечам од моите црнила и да му се оддолжам на тоа што сум бил и јас некогаш - младич.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Оставете ми време, велам, барем сите редови да им ги направам. 198
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)