Го остави тоа црнилото мое, та ете — побегна со вој прикрепникот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- Да го оставиме тоа настрана... - пак рече Французинот. - Да наздравиме за прекрасното вино...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Бидејќи никој не сакаше, од момчакот на шанкот што беше всушност аспирант да се појави на сцената како актер, до гостинот што беше дошол не како доктор туку како автор, прв да крене рака и да даде знак за фајрон - оставија тоа да го сторат бинлачето со ракија и бинлакот со вино откако се соголеа до газерот.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Во почетокот чувствував непријатност таа, учителката, тукушто дојдената жена во нашиот дом да ги врши за мене работите, на кои толку долго време бев навикнала, па и некаков пркос не ме оставаше тоа да ѝ го дозволам.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)