Баре тамо а остави јас, та шо направи зимоска, не знам.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
По долго натегање, посмото со искинти и невешто искрпени реченици имаше ваква содржина: Ангелијо јас сум добро и здрав сум сполја на бога живеам убаво и ти не грижи се за мене само те молам дај му на малиов ако имаш некоја паричка да ми купи леб и тутун а ако немаш остави јас пак ќе сум ти благодарен.“
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
И само нарачуа да а прибера. Не може таа без мене.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Речи ми еднаш што точно се случува и остави јас самата да оценувам колку е тоа за мене важно или неважно.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)