Ме оставија пак така сама во темницата од густото зеленило.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Да, секако ќе испее, а таа песничка можеби ќе изгледа вака: Фатив зајче мало, си играв до мрак. Вечерта под глогот го оставив пак.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)