Се облекоа и со баба му отидоа кај вујко Ванчо, а дома остана дедо Петре и ѝ рече на снаата: - Невесто, суреди ја куќата.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Сакаше да се сврте и да си појде во одајчето, таму негде срет село, каде што судбината ѝ додели да го чека Димостена, кога шефот на станицата си ги плесна рацете, цикнувајќи Луѓе, па ни остана дедо Костадин!
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Во колибата останаа дедо Димо и Елена.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Младата снаа излезе надвор, ги наполни стомните со вода и се врати назад.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)