Се сетивме: таа остана врз пултот со картите, фрлена покрај мазните и светкави инструменти.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Мајка Евгенија ги викна поголемите девојки и тие, заедно со неа без прекин переа, ги бањаа малите, нас нѐ истрижаа до гола кожа, ноќе ги вареа парталите што останаа врз нас.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
ФЕЗЛИЕВ: Прав си. Прав си. (Го зема подавалникот и излегува. Сосем заборава на пиењето што му остана врз масата.)
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)