Ваквото нејзино расположение уште повеке го развесели Крстета, кој чекаше некоја кавга или плачка од Анѓа за нанесената навреда, но виде дека и таа е задоволна од поповата постапка, та ни тука не му остануваше некаква тежина на душата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Во сиот тој процес на преобразба на протестантската етика во „хетерономна” етика на „човекот на организацијата” сепак останува некаква константа: рамката на татковското Идеално Јас, т.е. „општествено-потребното значење” (ако се употреби оваа марксистичка синтагма) се обликува врз подлогата на симболистичката идентификација на Идеалното Јас.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)