останува (гл.) - ептен (прил.)

Ни тој ни таа не се симнуваа... бевме гладни и двајцата.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Богами! Тоа не го очекував! Останувам ептен збунет!... Застанавме со Џонкинд пред тие убавини!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)