Кој товар бил тоа ако не можел пред никого, дури ни пред жена си, да си ја отвори душата за тие други аспекти?
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
A он, као да цел живот го чекаше овој момент. Ја отвори душата. И почна... . . .
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Само пред Татко можеше да си ја отвори душата. Него го сметаше за источен демократ, а самиот си се сметаше за западен.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Тогаш ќе си ја отвореше душата. Стигнуваше дури до цариградското време.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Ја отворив душава и градиве, длабоко во нив сѐ уште имаше место за непредвидливите бранови на животот, креативно создавање, раѓање и умирање во хаосот и хармонијата на светот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Прегрни ме, утешиме, кажи ми некој едноставен убав збор.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Секој со некое одајче, ем топло да му биде ем да може да си ја отвори душата а друг да не може да му ја испогани!
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)