отвори (гл.) - голем (прид.)

Основата може да ја покрие И (1). 4 Оваа може да се најде во првите страници од (2), а корисно е сумирана во (4, стр. 19 И понатаму) okno.mk | Margina #11-12 [1994] 67 5 Сепак погледнете (4, стр. 43) 6 Краток преглед е даден во (7, стр. 126-127); друг може да се најде во (8). 7 Некои подробности можат да се најдат во (11).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Но кога дошол за игумен во манастирот отец Никодим Синаитски, страден за сонце што во изобилство го имало во Синаја, ги разрушил сите тие тесни и мрачни келии, ги преправил, ги преуредил: им отворил големи прозорци да гледаат кон езерото и Полето, ги споил и направил за себе убава одаја за спиење, бања за капење, простор за вршење нужда, одделение за држење пијалоци и трпеза во која ќе го служат.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Попрво, таа отвора голем број опции: сите оние што се предлагани за совладување на парадоксите на самореферентноста: металингвистичкиот став, јазовите помеѓу вистинитосните вредности, диалетеизмот, итн.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Се отвори големата врата на свечената сала. На означеното место стоеше претседателот Хабиб Бургиба облечен во темно-син костим, со бела широка вратоврска, која завршуваше како шал.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Пред да ѝ ја отворат големата капија, таа упати последен поглед кон нејзините кои ѝ мавтаа, со рацете, од далеку.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
На оние на кои им е близок Раселовиот принцип на порочниот круг општите сличности ќе им бидат доволно очигледни.7 66 Margina #11-12 [1994] | okno.mk Самата оваа трета можност не ни кажува што да заклучиме за ситуацијата.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во Булкес Грците отворија голема земјоделска задруга, основно училиште и гимназија, имаат своја власт и свои пари, па дури и милиција, печатница во која печатат весници и книги и скоро сите кои беа борци на ЕЛАС таму учат да бидат политички комесари.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Но, она што навистина го изненади стариот професор беше не тоа дека кучето со поглед секогаш го следеше кога тој пребаруваше по библиотеката, туку тоа што кога седна во фотелјата и ја отвори големата книга на скутот пред себе, кучето скокна со двете нозе на фотелјата од зад него и се вникна доближувајќи му ја главата и допирајќи го со влакната на својата глава некаде по вратот како едно време покојната жена кога попатно му ѕиркаше во четивото, а што него благо го обеспокојуваше.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)