Потоа ги отераа на срецело и на секого по гол газ, на очиглед на луѓето, му удрија 25 стапови.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Престануа да ја кубе тревата, го крева погледот и отворено ги гледа првин Максима а потоа и Костадина Дамчески: Ако ги оставев да ме отераат на ујќумат, вели, тие таму ќе ми направеа претрес.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Потоа со Ујдаа и со камења, разоружани, ги спопашкаа прудолу низ оградите.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И си додава во мислите И добро е што тогаш не се сети на тоа, зашто во стравот може ќе се излажеше и ќе застанеше, па заптиите врзан ќе го отераа на ујќумат, а таму...
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Тогаш си помисли дека можат врзан да го отераат на ујќумат и му ја летна, по другото сокаче, од кај сааткулата, од кај бавчанџиите, по Дабничка Река и покрај Данова Воденица и назад по Пазарџиски Пат стаса назад во Потковицава, што се вели како од праќа фрлен.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)