отклучува (гл.) - врата (имн.)

Нешто чкрапна, како да се отклучува врата, потоа одекна тресок од скршено стакло.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
(Борис станува. Ја отклучува вратата. Излегува Матеј. Борис му ги отклучува лисиците.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ѓорѓе ја отвораше вратата, но кога во друштвото на Јана ја здогледа Рада, толку многу се испаничи што заборави на која страна се отклучува вратата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
(Ја отклучува вратата. Ги турка сите надвор. Удира дланка од дланка. Останува само Матеј кој силно се смее.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
И навистина, додека ја отклучувам вратата од станот, сосем непредвидено, ме засекува женска смеа.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)