„Во психата на постоунволскиот маж“, почнува Милер, „бродвејскиот мјузикл лежи како скрбно набљудувана кокона што, опстаната од времето на некоја мината епоха, сепак може – да речеме, на некоја температура над точката на мрзнење – да распука и да открие суштество што, во споредба со понепримитивните облици на живот околу себе, дури и со оние што еволуирале од него, ќе изгледа непрепознатливо чудовишно“ (26).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)