офка (гл.) - и (сврз.)

Беше весела Нова година, иако сите офкаа и лелекаа.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Изутрина ме разбуди задушливо плачење: офкаа и дедо ми и мајка ми и сите што леткаа низ куќата.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Изутрината ме разбуди задушливо плачење: офкаа и дедо ми и мајка ми и сите што леткаа низ куќата.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Утредента мајка ми офка и развикува.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Тој офкаше и колнеше: „Оган да го изгори селово!“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Бев многу среќно дете, кога на прашањето на мојата учителка колку членови брои моето семејство, јас одговорив - пет.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Тој пак офкаше и викаше: „Оган да го изгори селово!“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)