падне (гл.) - од (предл.)

Лажичето, со кое го мешаше кафето, му падна од раце.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Инцидент може да се нарече ситуацијата кога фиксираната камера во Vinyl падна од постолјето и беше вратена на место, а снимањето продолжи.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Таков е обичајот да може и дете да биде нунко, па макар често пати да е нужно две жени од едната и другата страна да му го придржуваат кумчето дури попот пее над него молитви, зашто инаку сигурно би му паднало од раце на плочите од црковната паперта.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Се зачешлав, едно влакно ми падна од косата и го скрши мијалникот.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Штом Рифатчауш излезе напред на својот коњ, тргна караулот и тој падна од коњот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Капакот ѝ падна од раце, сандакот се затвори и Бојана изморено се отпушти на него, изговорувајќи го тихо, од длабочината на душата милото име: - Крстане, Крстане!
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Некои, што израснаа подоцна, со големината ги надминаа постарите, а некои на самиот почеток се исушија, иако таа не можеше да се види дури и по неколку дена, кога тие се стуткаа и паднаа од ластунката.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Јас тоа навистина го доживеав.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Дедо ми се насмеа, за малку лулето не му падна од уста. - Ти, детуле, си сонувало.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Секогаш кога потоа ќе се сетев на неа, помислував на она глуварче и на нејзините раце кои го поземаа свежото цвеќенце во паркот, кога низ решетките на оградата ѝ го подаде едно дете; на нејзините раце кои го кренаа пресуваното глуварче од градите кога тоа падна од меѓу песните на една книга. …
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
По смртта на Сара, неколкупати ја посетив Клара во нејзиниот дом, но таму ме дочекуваше непријателството на нејзината мајка.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Веројатно од удар, од кундак или од тупаница, во собата падна од скок познатото голо старче, сега многу покрваво отколку пред тоа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не вртејќи се, викна нешто на турски и се потргна од вратата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Да го обесиш со нозене угоре пет пари скршени не ќе паднат од џеповине негови. (благо) Еве, на пример, што би било лошо да можеме да ја нагласиме работата да ја земе Никола Стефанов?
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Уште половина метар, уште половина метар и.. . длетото потскокнува и падна од раката на Арсо.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Во мускулите, од рамото до лактот, боцкаат тапи иглички и длетото на двапати му падна од раката, која започнува да ја губи својата способност.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Мнозина, тогаш, паднаа од дрвјата, мнозина си шинаа рака, нога, прст. На некој само им се истисна душата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас ја кренав главата и видов една ѕвезда што се заниша и што падна од небото над манастирот. Каде што падна и отец Висарион. 21
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама мракот ме закрепува. Да не е мракот, си мислам, дека ќе паднам од некаде, ќе пропаднам некаде.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А бегот што падна од драмлиите на неговата огњарка не беше зулумќар.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Дебелиот се развесели: - Повели, барај. На дрвово е сепак некоја птица.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Еднаш дедо ми падна од јаболкница врз пресна лепешка.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Еден од куферите падна од чезата, широко се отвори и од него испаднаа книги, многу книги. Некои од присутните се уплашија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
По моето рецитирање, како голем камен да падна од душата на Трифун Трифуноски.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Постојат само четири начини на кои една владејачка група може да падне од власт.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Можеби,“ ѝ реков наведнат над цедињата.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Не знам, можеби ми рече или така ми се причини тогаш, додека симнат на подот на коленици ги средував цедињата паднати од наткасната, кога над мене го слушнав нејзиниот глас: „Нино, можеби ти не се познаваш ни самиот себе.”
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Некои од младите мажи се обидоа да побегнат уште неврзани и паднаа од јатаганите и пиштолите на сејмените.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
За плампање — волкава во камарата! Ами, ако е паднато од лулката?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Моливот ѝ падна од раката еднаш, и падна двапати, но кога се наведнуваше да го земе, целата беше завртена со тилот кон Крстета.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Мрморењето се повтори, потрети, и кога Крсте ги фрли очите во посока од каде што идеше гласот, уште малку што не падна од магарето.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Неговиот тресок врз ливадата осветлена од месечината, под столбот, создал звук како некој голем телефонски именик да паднал од небото.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Е, море, Јован, командире мој. Ние сме едноселани, а ти ме праќаш таму.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Чизмите, Сотире, коланите, Сотире, брилјантинот, Сотире, јајцето, мајката твоја, е тврдо, а сум ти рекол да биде меко, и на човекот му дошло преку глава и му го попарил скутот со жешка вода небаре котлето му паднало од раце...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Во стаклен сад засветлен одвнатре, бил сместен тој несреќник од најблиската планета.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Покрај Циркускиот шатор, речиси до самиот влез на Циркусот, била поставена приколка во која бил прикажуван необичниот човек паднат од месечината.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Телеграмата му падна од раце, лицето му помодре; касарната му се сврте, се потпре до ѕидот за да не падне.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Се скршија неколку чаши што паднаа од кујнската маса; сликите закачени на ѕидовите висеа искривено; малата витрина беше изместена на средина од дневната соба и сите украси во неа беа превртени и стоеја на куп.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Затова паднал от Бога и от небо и се учинил темен и страшен дјавол. И негово место останало праздно.
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
Јас во моето детство бев изложен на поинаков вид опасности: можев да се исечам, да ме касне змија, да се набодам на трн, да се отрујам од некој див плод, да паднам од коњ, од дрво, да ме набоде вол и слично.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Откако ми блесна оваа мисла додека ѝ честитав на Деспина чинам сиот досегашен товар како да падна од мене!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
На газ ќе падне од среќа, му велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И насмевката брзо ќе му падне од лицето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)