пие (гл.) - ракија (имн.)

Камилски само кисело се насмевна: Мина моето јунаштво.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Само човек силен како лав пие ракија!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ти пиеш ракија, наречена пијалак на лавовите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тие што пиеле ракија се пијанеле и пееле, не се сметале опасни за режимот, но тие што пиеле кафе и молчеле се сметало дека потајум подготвувале комплот против режимот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
35. КАДИЈА.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
- Знаеш, дедо Иван... Мината вечер пак пиел ракија пред дуќанот.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Таа чита некое старо писмо од синот Тој пие ракија.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Александар еднаш беше во една од нив за да направи репортажа за брошура што секретаријатот ја печатеше. – Во текстот не обраќај внимание на пијаните ветерани кои во групи пијат ракија пред испустените куќи, неискосената трева и откорнатата дограма, бидејќи никој не ја фаќа да ја поправи, Тодор го посоветува Александар.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Четниците ни ја пијат ракијата, партизаните ноќе ја берат јаболкницата.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
(Собата. Сосем е празна. Во неа има само една столица и ќебе на подот. Борис седи на столицата. Небричен е два-три дена. Бос. Одвреме-навреме пие ракија. Долга пауза. Станува. Вади клуч од џебот. Ја отвора централната врата.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
На масата седи Султана. Пијана е. Пие ракија. Се смее.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
СИМОН: Па зошто морам јас да бидам буден за тој да пие ракија?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Пиеле ракија живи и на чекор од белото молчење на игуменските гробови.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Го виделе како вади ченкушка од голема стомна и пие ракија не криејќи се од другите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Можеби? Но луѓето, со измиени очи од молитви, ја дишеле слободата на пролетта во манастирскиот двор и се чувствувале малку поинакви од себеси поранешни.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Навистина на Мечкојадовата двоколка имало слама, кожи и веленца.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И додека мажите пиеја ракија за среќното вселување која којзнае од каде ја изнесе тетка Перса, сандуците веќе беа покриени со шарени чергичиња и станаа природна целина со сите други нешта во одајчето.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Четниците ни ја пијат ракијата, партизаните ноќе ја берат јаболката.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Ви велев јас дека смрдеата ќе ја истера болеста вели Доксим Тренчески и пие ракија на прагот од меаната.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јон зел паурче ракија и излегол на чардакот. Пие ракија и вика, развикува. Сите да чујат. Да ме гледаат. Нетокму човек, извртен наопаку.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)