плати (гл.) - за (предл.)

Се направи божем се лути и му подвикнаа: А второ, рече, вие само за да не платите за закопот, стрика Анѓела сте го закопале без свештеник, без мене.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Љубопитно ја изгледа, не ја доврши мислата што се роди во него за цената што ја платила за крзното, ја прегрна.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Тие како да не сакаа да го признаат, не сакаа да го напуштат родниот крај без оглед каква цена требаше да се плати за тоа.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Другиот сам си го читал саатот и увидел дека платил за отприлика 6 месеци однапред, па дошол да се пребива со ЕВН, и да бара камата за парите што му лежат кај нив.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
„Овој плати за Караман!“ - мислеше. „Не стигнал далеку, а сигурно и неговите браќа му помогнале да го заврши животот. Го распарчиле некаде во коријата.“
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
ОСТОИЌ: Не можам да ги земам? Можам да платам за услугата.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
АЦО: Дадовме камион на генерален ремонт и плативме за генерален ремонт, а само е подмачкан и сменети се кариките.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- Ќе ми платиш за ова. Смеа, тивка и одмаздничка: - Кучка сум, затоа апам.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Јас в гроб. А ти? - И јас, Фиданке. (Крик, Пцост ...).
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сопственикот на кафулето не прифати да му платиме за македонскиот чај.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Таа ја ширеше мрзата и во супермаркетите. Кога требаше да плати за купените производи, заспиваа сите што чекаа ред до неа.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
МЛАДИЧОТ: Ќе ми платите за сѐ. Нема да умрам додека не ве истребам до последниот.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Дико тоа чекаше. Се правеше неизмолив и упорно повторуваше дека Бошко ќе треба да си плати за грешката додека најпосле не рече оти тој сака да му помогне, ама еве не може.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
И радосен, зашто кажува како еден силен арамија, Арнаутин, ги мачел сиромашните селани и како тие, во времето по Хуриетот некаде околу 1909 година, му платиле за сето зло што им го сторил.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
По еден час и Бошко Манев, кога дотрчаниот Танас му кажа, исто така знаеше што го чека зашто арнаутскиот обичај на сите им беше познат: кога некој ќе ти плати за сѐ што кај тебе јал и пил – тоа значеше дека има право да ти одмазди како што сака за она што мисли дека си му го сторил.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
„Но“, рече префектот, малку вознемирен, „јас сум целосно подготвен да примам совет, и да платам за него.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)