И како што ми кажува умот, тие први ќе ни забранат да зборуваме како што зборуваме сега, вели, оти се плашат за после.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Покривите од неколку земјанки веќе беа пропаднати и сега луѓето се плашеа за куќите, па со качување или со предегање го чистеа снегот.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
- Ние повеќе се плашиме за тоа како ќе стигнеме до другиот крај.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Победна покорност што го тера да го спушти мрачниот поглед, дека тој се плаши за своите очи, печален свирач, еден браток, еден синок, на самовилско оро.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Се плашеше за силата на неговото срце, ја вознемируваше помислата како би ја примил веста, а да не стане кобно.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Планината и целиот крај отсекогаш биле мирни од таа страна, па момчето не се плашеше за својот живот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Ако се познаваш себеси, а непријателот не, при секоја победа ќе доживееш и пораз.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
„Ако го познаваш непријателот, а се познаваш и себеси, не мораш да се плашиш за исходот на стотици битки.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)