повелува (гл.) - тебе (зам.)

Ја гледа Богдан, но и таа го гледа него од сликата поднасмевнато, благо, ѝ ги слуша зборовите што му ги велеше кога беше дете: „Ах, Богданчо, место ние да те повелуваме тебе, ни нас нè повелуваш...
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)