повика (гл.) - негов (прид.)

Да го повикува неговото чувство за одговорност, во однос на неговиот син.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Затупка со опашката по паркетот како да го повикува неговото внимание и сочно, некако разлакомено, почна да се оближува со јазикот и наметливо да потквичнува.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)