Ми се повраќа од изборни кампањи; од билборди и ситилајти, насликани со исфрустрирани копуци, дибеци и жбитаци, што сакаат да станат некој и нешто; од лопови и преваранти што слободно се шетаат по улица; од доктори–митаџии, цајкани со по два мобилни, учители без етика, лидери со мнооооооогу мали јајценца и гоооооолеми бисаги...
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Во автобусот, Елена не можеше да се поврати од шокот што го доживеа при средбата со Марија.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Кога се поврати од бунилото, сиот испотен, како да претрчал планини и планини, и додека си ги собираше душата и силите, наеднаш сфати дека денеска можеше да биде убиен; во гневот заборавил да ја наполни пушката и така, со празна пушка, се истопори пред Дамческите.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Се поврати од сите страни вревата на животот. –Чанга се врати! Да живее Чанга! Да живеат козите!
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Затоа, ниеден велгоштанец не повраќа од својата черешновица; тој луксуз им го оставаат на јабанџиите.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Почнавме да му ги кршиме нозете за да го пикнеме во сандакот, и во тој момент човекот се поврати од шокот, оживеа.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)