погледа (гл.) - нагоре (прил.)

И заедно чиниме погледај, погледај нагоре во пилиштата, во небото, па наведни ги очите и загледај се меѓу себе. Како ѕвериња на тесно сретнати.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Потоа го изви вратот и погледа нагоре, како да сакаше да ја измери височината и да ги изброи скелињата што требаше да ги достаса.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)