Преку дословноста на она што таа го прави (мастурбација, научно покажување на цервиксот и сл.), нејзиното тело станува црна дупка во којашто имплодираат симболички значења.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Таа се поврзува со турбо-фолк феноменот во популарната музика која ги содржи сите горе наведени карактеристики.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Она што всушност се случува во претставата на Ани Спринкл „Post Porn Modernism“ го опиша Rebecca Schneider: „Гледачите стоеја во ред и чекаа повик за да се приближат и да погледнат низ гинеколошкиот инструмент (сspeculum) којшто беше вовлечен во вагината.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Меѓутоа, ако се погледне низ перспективата на една теориска ориентација која се труди да ја надмине хиерархијата на вкусот и приматот на „естетскиот поглед“, испаѓа дека дури и таквата продукција има значење, бидејќи ни зборува многу нешта за социо- економската состојба како и за колективното несвесно, коишто, инаку, тешко продираат во кодираниот и кодификуван јазик на „високата Уметност“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Погледнав низ прозорецот и видов една група мажи пред куќа, застанале, очигледно да ме викнат и мене, или барем да ме известат за собирањето.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Еве еден сериозен проблем во Америка: како да се најде сценарист, одговорен писател, способен да го организира и сочува она суштинското во приказната?
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Еве и една занимлива работа: вистинскиот саботер, Фрај, кога со такси стигнува до Кипот на слободата, погледнува низ прозорот од својата десна страна.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Конечно, ѝ го предадоа; таа го отвори, го прочита и се вцрви толку што мислевме дека ќе падне во несвест; се сврте околу, погледна низ целиот клас, и мене ми се стори дека особено долго гледа во мене и Земанек; потем одеднаш побледе, стана, го стутка ливчето под блузата и побара од класниот да излезе надвор.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
МИТРЕ: (откако погледнува низ прозорецот).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Погледна низ прозорецот и воздивна: „Сега, повикај го брат ти!“, а кога заедно се појавија, му се обрати на вториот син: „Појди во бакалницата и прашај колку е брашното“.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Од надвор допре брмчење на кола. Домаќинката погледна низ прозорецот и рече: - Тоа е син ми. Најмладиот.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Погледнав низ прозорецот, зашто слушнав стапки по патеката.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Настаните од стварноста и од нивната фантазмагорија се судираат и се кршат едни со други, а тие се обидуваат да ја докажат својата не-стварност: еден работник во поштата е уверен дека ќерка му не патува да се сретне со вереникот во соседниот град, туку засекогаш заминува на некој далечен остров; една кројачка го фрла тукушто прочитаното писмо на сестра си, во кое таа ѝ кажува дека сака да ја види, а оваа жена е уверена дека сестра ѝ ѝ соопштува дека татко им, кој умрел многу години пред тоа, наскоро ќе ја посети; еден студент, додека гледа во книгата пред себе, во мислите ги превртува животните стории на своите колеги и професорите – настани кои тие никогаш не би ни помислиле дека некогаш би можеле да им се случат.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Погледна низ вратата која водеше кон балконот и рече: „Се сеќаваш - еднаш стоевме овде, на балконот, ти погледна кон тротоарот и рече: ‘Сакам што поскоро да дојде денот кога и јас онака ќе му помагам на моето дете да прооди.’“ „Се сеќавам,“ реков.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Почувствував како ми се суши грлото. Се закашлав.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Паралелни животни приказни внесуваат во себе, во луѓето со кои живеат, во луѓето со кои се среќаваат, па дури и во луѓето со кои само се разминуваат: некои од нив се уверени дека жената која погледнува низ прозорецот кон улицата по која токму тогаш тие врват, им смислува некој подол план; други – дека таа секој ден љубовно мисли на нив.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Дали поради загреаноста од пишувањето или пак поради нешто друго, му се причини дека студот што го чувствуваше утрово некако намалил и кога погледна низ прозорчето, виде дека надвор почнало да вее снег.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Потикнат од еден настан кој во целост го сврте вниманието на јавноста во нашава Македонија, решив истиот да го погледнам низ призмата на театарската сцена.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Кога ги сложи сите делчиња од затворачот, и кога го остави настрана сето тоа, зглобено и спремно, погледна низ прозорецот и таму изнајде една вредра, месечева ноќ, во која како црни сенки, продолжуваа да се развласуваат по небото топлите јужни облаци.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Се разбира, на такво полжавче, дете речиси, човек не погледнува низ нишанот на пушката.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Ја протегнав главата низ прозорецот и ги протрив очите. – Да, – рече тој на ерменски. – Ова е коњ. Не сонуваш. Побрзај, ако сакаш да јаваш.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Скокнав од креветот и погледнав низ прозорецот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Ја поткрева главата од перницата и погледнува низ прозорецот да види каков е денот; понекогаш му е сè едно дали и сончев или дождлив, добар или лош, како што му е сè едно на затвореникот.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Винстон погледна низ ливадата зад грмушките и доживеа необичен, забавен шок на препознавање.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Дали храната секогаш го имала сегашниот вкус? Погледна низ кантината.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Се симна од столчето што го користеше за да може да погледне низ решетките надвор и бавно зачекори низ затворската соба, движејќи се до вратата и назад, до под квадратот нареден в долж и в шир со железни шипки, и пак до вратата, и пак назад.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Еден ден, погледнав низ прозорецот од болничката соба, надвор почнуваше да се раззеленува: "Ох, па тоа пролетта полека доаѓа".
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
ТРОШЧЕЈКИН: Извинете, сакам да погледнам низ прозорецот.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Татко и Игор Лозински ги оставија книгите. Погледнаа низ прозорецот кон факлите, кои го осветлуваа Езерото.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Кога повторно заѕвони, таа скоро со страв, тивко се прикраде до вратата и преку очилата погледна низ окцето.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
- Сонцето свети и човекот стои, - реков откако погледнав низ прозорецот.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Испи една чаша вода, го потргна Фигаро за опашката, погледна низ прозорецот, нацрта едно човече со седум нозе, но ништо! Без баба си е страшно осамен.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Еве, иако и натаму си ја задржува удобната положба врз моето колено, тој прекорно ме погледнува низ полуотворените очи.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Тетин ми, кој како сѐ уште да се бореше со изминатата попладневна дремка, жмиркаше со малите црни очиња и се обидуваше да ме слуша.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Ќе ја подотвореше вратата со синџирчето, ќе погледнеше кој е таму, најчесто велејќи ми "чекај", иако секогаш ми беше страв дека ќе ми ја затвори вратата и нема пак да ми ја отвори како еднаш порано.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Во меѓувреме, погледнав низ стаклото во рерната и видов дека таму нема ништо; немаше ништо ни наоколу во кујната, па се чудев што ќе јадеме.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Мони уште не беше доволно висока за да може да погледне низ дупчето од вратата, па затоа имаше синџирче.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Или да погледнете низ цевката или пак - тој го исправи малиот прст и, пикајќи го полека во цевката, доврши - со овој прст...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ѓорѓевица се подигна на лактот и наслушкува. Стана и погледна низ прозорчето.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Подигна глава и погледна низ пушкарницата.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Можеш да се симнеш по скалите и да погледнеш низ стаклото, но таму ништо не плива. Таа знае. Два пати се има симнувано.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Станав од креветот, и погледнав низ прозорецот. Владееше непробивна темнина.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Паметам како тогаш јас погледнав низ прозорец.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Погледнав низ прозорецот. Татковците ги влечеа своите дечиња на санки.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)