подаде (гл.) - ми (зам.)

Вистинската љубов не прави ранливи и толку лесно може да се повредиме а толку тешко да простиме.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Подај ми ја раката и никогаш не пуштај ме.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Подај ми ја раката јас мојата ќе ја кренам вишно стебло врз жилав корен да врзе.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Ова е тешка и смрдлива, жива кал. Уф! Подај ми рака!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
„Константине ...“ „лазам на коленици и доаѓам, брате ... подај ми ја раката ... ама каков ти е тој глас со кој ме пречекуваш, што ти е?“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
МАРА: Кате, подај ми ја, ќерко, кутијата од кафето и донеси филџани.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Подај ми китка, китка босилок, Китка босилок, гранка карамфил!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Ој ти, девојче, лично девојче, Подај ми китка, китка босилок.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
— Подајте ми го малку в раце, велам, да ми подише под гушава.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Подај ми ја раката, па ќе видиш!
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Подај ми рака да станам и да ги пронајдам шумите на моите копнежи.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Господи, се молев без лузни и гревови во душата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ја слези, Малино моме, подолу, еј на подолното кладенче, набери китка босилек, подај ми да помирисам.
„Од борбата“ од Блаже Конески (1950)
- Подај ми го ножот, рече војводата. 20
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)