Двата вида време, актуалната слика на сегашноста што минува и виртуалната слика на минатото што се чува, се разликуваат во актуализацијата, задржувајќи ја неодредливата граница, но разменувајќи се во кристализацијата, сé додека не станат неразлачиви, при што секој ја позајмува улогата од оној другиот.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)