- Гладуван е како пес, - рече оној десниот напред. - Се познава по тежинава.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Откако слушна: “Сепак, денот се познава по утрото”, Ема одмавна, по навика со левата рака, а со десната ја крена чашката со ликер и ги облеа усните со неколку капки кои се развлекоа по тенката линија кармин што ги спојуваше.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)