Краста (Со прстот покажува на првото прасе): Дозволи ми најпрвин да ти го претставам Цики.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тој му покажа на козарот нови и стари книги за Калето.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Со целото свое држење јас сакав да ѝ покажам на младата наставничка дека има и добри деца на овој свет и дека затоа не треба да се отчајува.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
- Амико, еве, донесаре, - му покажа на торбата што ја држеше в рака.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
— Ќимс'н сен? — извика војникот, но гледајќи го попот на коњот и жената по него си промрмори нешто за себе, во кое време Толе му одговори: — Бенјим папас ефенди, — и не запирајќи го коњот помина крај војниците откои едниот ја изгледа похлепно Митра и му ја покажа на другиот: — Бак, бак, кардаш, ѓузел ѓелин.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Од голема сила, тревата попушти и косата се покажа на опкосената ледина, но Сиве виде за неа закачен човечки череп Не малку се исплаши сиромашецот Сиве оклештените заби и пропаднатите очни дупки, но веднаш се сети дека не е жив човек и се заинтересува за неговата судбина.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Јас веќе немам збор во селото. Лаже, мате, отио напред.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Неговите изложби стануваа сѐ побогати, посетителите побројни, а посмелите од младите ликовни критичари сѐ подарежливи во своите пофалби; така што Гого почна да се занесува со замислата за една голема, во извесна смисла ретроспективна ама и репрезентативна изложба, во која ќе ги покаже на едно место најуспешните платна од својот дотогашен развој.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Пилињата, што тој ѝ ги покажа на Рози кога беа стари само еден ден, сега сѐ уште немаа гребени и кикиришки, и личеа како мали кокошки, гиздави и убаво покриени со мазни пердуви.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Потоа се стрча долу во градинката да ги собере пердувките од врапчето и да ѝ ги покаже на сестра си кога ќе се врати од училиште.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Две мали црни точки кои едвај се одделуваа од сината боја на небото, се покажаа на северната страна. Борко го закова погледот за нив.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
„Ова се моите советници, отци духовни, првенци во својот род, членови на советот мој“, рече логотетот и покажа на нас.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Покажа на еден стол крај него и рече: „Седи. Седни овде, Филозофе!“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Се мешаа светлината на водата со светлината на небото. Виножито се покажа на небесната шир.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Со рака покажав на колата.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
„Се сеќаваш како си игравме со сенките на нашите прсти кога бевме деца?“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
А оној ден во пеперуткарникот, кога Клара, Сара и јас зборувавме за мајчинството, Сара покажа на две пеперутки кои, соединети, летаа во воздухот, зачнувајќи го своето потомство. …
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Затоа покажав на сенката која едно дрво на кејот ја фрлаше во водата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Тоа ќе биде третата голема револуција во човековото поимање на светот и себеси, по онаа на Коперник и Дарвин: Коперник му покажа на човечкиот род дека не е центар на универзумот, Дарвин му покажа – дека не потекнува од Бог туку од мајмун, а јас – дека човекот не е она што мисли дека е.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Зигмунд знаеше колку Сара ја сака поезијата, и при една посета ѝ донесе тукушто објавен препев на песни од Адам Мицкиевич.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Со него ние сакавме да им покажеме на Русите оти кај нас во Македонија нема национален антагонизам и е возможно задружно работење од сите македонски народности врз културна почва.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Уште повеќе, ние сакавме да им покажеме на Русите дека нема во Македонија неколку словенски народности, а има само една; дека Македонските Словени можат сами да ја разрушат таа преграда што е поставена меѓу нив од пропагандите и од нивното образование во Бугарија, Србија или Грција.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во оваа статија јас ќе се потрудам да одговорам на тие и на многу други слични прашања и со тоа, според мојата сила, да ги разјаснам научните основи на националниот сепаратизам, како и да покажам на неправилноста на тие приговори што се поставуваат од неговите противници, коишто со тоа сакаат да го компромитираат него како нешто вештачко.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
109. Сливница им покажа на Србите оти ако една Бугарија со Источна Румелија може да ѝ покаже на Србија еден сливнички пораз, тогаш соединета Бугарија, заедно со присоединетата кон неа Македонија, во идно време може и сосем да ја победи и да ја пороби Србија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Таа се сеќаваше на денот кога тој ја донесе својата диплома и гордо ѝ ја покажа на жената.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Домаќинот без голема покорност покажа на софрата.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Го познаваше ли некој од вас Сафет-бег?“ Станувавме еден по друг и молчевме.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Погледни!“ - ѝ покажа на сестричката којашто стоеше покрај неа.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Девојчето трчаше сѐ до дома, за да ме покаже на мајка си.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
„Браво, бе, машко!“ го чув и видов Стојан Козето седнат на триножното столче едно педесетина метри над мене во воздухот, со престилка на себе и шило и чеканче в раце, “ама поќе ништо не ми треба! Сѐ имам дестур!“ и широко насмеан покажа на куповите ѓон до себе.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Ќе им се покаже на луѓето без чесност и достоинство.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Мангупот стана мангуп и пол, а јас пропушив цигари, со обука на Црвот од класот, за на детски начин им покажам на сите, ете, колку боли.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
По еден нерод, не толку старечки колку продолжување на кошмар, разбуричканост врз која пливаат трупови на мртви мисли, Богдан Јанков се обиде да ја поврзе нишката меѓу парчето рај од сонот и рајот од кој светецот во шарена одежда им покажува на крстените паганици дека православјето им носи благодет, посребрена чубрика за толчење или за венче околу глава.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Но во детството тој веруваше во легендите на својата земја: езерските пастрмки имаа црвени дамки на крлушките од крвта на ослепените очи на Самоиловите војници; во некој бунар тропаше срцето на светецот Климент; Крале Марко со една рака дигал биволска запрега за да им го покаже на јаничарите патот.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Лицето - череп брзо ги скри рацете зад грб, како да сака да му покаже на целиот свет дека го одбило подарокот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но картата, за која впрочем им кажав дека му ја имав покажано на Борко Угрин дури тој беше жив, немаше врска со просторот на којшто беа најдени коските.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Марија плачеше од радост... Писмото веднаш му го покажа на лекарот.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
И тогаш тој лизна од нејзината крв, што ѝ се покажа на раката, таа лизна од неговата. И со телото и со душата станаа едно.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
И како што гледате – покажа на себе – некако поарно сме од вас во сенешто.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
— Токо сега? — тука Крчо ги крена веѓите за да ѝ покаже на Тода нешто што го интересува, а се наоѓа над неа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Извадил од џебот еден златник. Им го покажал на музичарите.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Сакаше да нѐ коли... Еве, кај ме удри со ножот... - покажа на рацете и градите.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
И токму тогаш кога се чинеше дека непопустливоста кај Стојна надвладеала, таа му се искубе од рацете, втрча во полумрачната соба зад тремот, и речиси во истиот момент се покажа на прозорецот сосема подготвена, а веднаш потоа почнаа да го изведуваат она за што толку долго се канеа.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Како се вика ова животно? – и таа му покажува на лисицата до која застанаа.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
По кратка расправија за суеверието, решив да ѝ покажам на дело дека е глупаво да се верува во несреќа предизвикана од скршено огледало.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Од некаде извади слика од него и држејќи ја со прстите така за да не ја извалка му ја покажа на Ѓорѓија.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
- Кога ќе речеш пушка, што ќе помислиш? - Тој со стапчето што го држи во левата рака покажа на пушката.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ја мрдам и не ме боли... - со очи покажа на ногата.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Подигна рака, покажа на олтарот и поместувајќи ја од лево кон десно, рече со наслада: - Туа, пушиш, Тито, со цигарата о р’ка и со ена пишчола, на, до туа, д’лга ем голема - таа се удри по колкот - а од левата страна Ленин, со подигната рака, на пролетаријатот му го покажва патот кон светлата и среќната иднина.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Значи, предлагаш да се движиме по оваа патека, нели? - тој покажа на картата и му се обрати на својот курир: - Ги знаеш ли овие места? - Како сопствениот џеб, генерале! - Имам и јас еден тукашен од Јановени. Тој, генерале, со затворени очи...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Како е бре?... Тфу, на врв јазик ми е, ете, тучки, баш тучки... - таа покажа на јазикот со валканиот прст.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
-Ајде, кажи ти - тој покажа на Циљка.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Гласници, јавнати на коњи, трчаат на сите страни и со вик и камшик, кажуваат и покажуваат на каде да се оди.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Срамота! - подвикна пак и рече: - Нашите браќа таму се борат - крвават - тој покажа на кај Бела Вода – а таа Бела Вода - планината над Герман, а од таму, од Отешево како на дланка се гледа и Лунѕер и Врба - Јани покажа на широко отворената дланка - како да ги имаш на дланка, така се гледаат...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Камчето, - му рече по француски. Истовремено со прст покажа на матарката.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Кога се покажав на вратата од дневната соба, ја здогледав Гала седната на тапацираното столче пред големото тоалетно огледало, со двете раце кренати над глава бидејќи очигледно си ја дотеруваше фризурата, широките ракави од бањарката паднати до над лактите, со нозете пред неа расчекорени и голи, задникот ширнат по тоа тапацираното столче како предојдено тесто, косата развеана преку рамената и по плеќите. Сигурно се готвеше за излегување.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Претседателот на Дисциплинската, подавајќи се напред преку масата, со рака му покажа на Брзакот кон трите столици.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
А како да му видов солзи да му се покажаа на очите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И веќе си размислуваше како ќе го чува, како ќе го припитоми и ќе им го покажува на децата.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)