покажува (гл.) - заб (имн.)

Тие не беа привлечни и не изгледаа разумни, само нељубезно го мереа долгиот темен тил на оној што одеше крај колоната и до болка ги стискаа вилиците, ги покажуваа забите, запенуваа.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Малечката Пелагија ретко доаѓаше, кога ќе се појавеше обично беше со мајка си или со бабата Перса, згора на тоа, Мурџо или беше пред нив или зад нив со високо крената опашка и веднаш штом ќе се појавеше Дончо, ги покажуваше забите како предупредување да не се случи нешто со неговата Пела.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
АНЃЕЛЕ: (ги покажува забите). Еве...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
- Прости ми, браче Мисајле, му велам после, откако ме пушти имелата, дали го извади забот, му велам. - Ене го, вели, и ми го покажува забот на подот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ги поткреваше бузите, тенки и остри, едната нагоре, другата надолу, и ги покажуваше забите како куче готово да касне.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ги покажува забите пожолтени од тутун.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Шарко најмногу не го поднесува политичкиот комесар. Каде и да се појави тој, во ровот, во редот пред казанот - лае по него, ‘ржи, покажува заби, на грбот му се наежува влакното, го гледа со крвјосани очи.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)