За разлика од повеќето денешни компјутери кои изведуваат серии наредби една по друга, нашата претпоставка е дека мозокот поддржува истовремено (конкурентно) изведување на повеќе шеми, на пример, за препознавање на различни објекти или планирање и управување на различни активности. [...] („Just because the brain looks like a boњl of porridge doesnќt mean itќs a cereal computer”) Така, називот „теорија на шемите” (ТШ) не се однесува на некаков дотеран и општоприфатен формализам со горенаведените карактеристики, туку поточно кажано покрива бројни обиди на мои коилеги и студенти кои работат во овие генерални смерници.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)