Оттаму, од нејзината могила, таа ќе ја гледа куќата во која ги поминала сите тешки и сите среќни години, како и најголемиот дел од патот, оној единствен пат по кој во една далечна ноќ се качуваше кон ѕвездите и кон планината.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И оваа вечер така поминаа сите – и гостите, и анџиите.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
По тој ист пат нејзините мисли и понатаму непречено ќе слегуваат кон полето.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Кога службата ќе заврши, Иван Иванович никако не може да се додржи, да не ги помине сите сиромашни.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Сакаше да делува рамнодушно, но не му успеа, зошто на лицето ги помина сите бои од виножитото. Цела палета.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Штом влезе во неа, штом се поклони на сите четири страни, Иван Иванович обично се сместува на крилосот и многу добро потпевнува со бас.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)