Не поминаа незабележани ниту Роска и Душка.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Набргу во таа негова увиснатост почна да се раѓа и една своеглава непослушност на неговото тело, која не можеше да му помине незабележана ни во нејзиниот зародиш и од која сега можеше сѐ потешко да се бега.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И додаде сега мислејќи на девојката: „Оваа кај нас за нашинка не може да помине“, рече поради што Едо веќе знаеше дека не поминал незабележан од својот пријател, но премолче знаејќи дека себеси би се изложил на зафркавање.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)