Се сети како помисли тогаш: кутриот ѓавол е готов.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„И сосема поинаква од жена ми“, си помисли сега.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
„Но ти Лев, ти си така сам“, помисли тогаш, пливната со голем бран нежност, желна да го гушне.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
„Остави ми дете“. – „Луда девојка“, си помисли тогаш кога ѝ ја посла вреќата за спиење за да не водат љубов на влажниот песок.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
„Мора да има нешто друго освен ова“, си помисли тогаш, „мора да има некоја друга смисла, мора да има некое друго чувство освен оваа празнина“.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
„Ете, си помисли тогаш, и Монастир е жртвуван со жртва паленица”. Авионот мирно се лизга меѓу облаците, пред половина час полетан со вообичаеното десетминутно задоцнување од њујоршкиот аеродром JFK.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)