Нема да понесам со себе ниедно небо, во ниедна боја. Не, ниту трошка апстрактност.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Акцијата Операција грозје бараше од учениците да бидат соодветно облечени и да понесат со себе нож за да ги сечат плодовите на другарот Дионис.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
- И ќе ме запросите ли? – исцеди куклиното грлце натопено од среќа – О, колку ви благодарам што ќе го сторите тоа и ќе ме понесете со Вас на вашиот далечен југ!
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Зад себе нѐ остави нас и својата сиромаштија. Ја остави или ја понесе со себе, во својата голема празнина, во својата пустина. 50
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Јован ја понесе со себе, за последен пат, миризбата на пресно варено млеко, која испаруваше од нејзините пори, кога се гушнаа... ја остави со осум деца, иако тоа не е машки, по патот одјава кон планините... ***
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Или кометите да те понесат со себе.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)