Веднаш под телекранот и во таква позиција што секој што посматраше од другата страна на инструментот можеше да прочита што пишува, тој начкрта една адреса, ја скина страницата од нотесот и му ја подаде на Винстон.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Можеби Симон се склонил зад вратата на оставата, откако ме посматрал од тремот, додека јас стоев во светлиот круг на дворот.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Се разбира, изложениот случај би можеле да го посматраме од други агли.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)