постелува (гл.) - мајка (имн.)

Како да им беше страв дека, ако забрзаат, побрзо ќе стигнат некаде.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Пак си одиме, - рече тој.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Зар тие не го јадат лебот на мајка ми, не спијат на постела што им ја постелува мајка ми, зар мајка ми не копа ровови, не пренесува трупци и камења за градење бункери, не пренесува муниција и ранети?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Мрднува со глава, зачекорува пак и, кога белотртката запеа на цело грленце, тој застана.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)