Имено, кај Хајдегер, особено во неговите преводи, секогаш постои чувство дека тој трага по некој вид пред-онтолошка присутност, која, доколку ја разбиеме нашата затворена концептуална рамка, можеме на сфатлив начин да ја разбереме како (по)полнозначна отколку како културално договорена во поглед на значењето.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Во стомакот и во кожата постојано нешто се бунеше, постоеше чувство дека си лишен од нешто на што имаш право.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)