Лакановата теза е дека Павлов всушност се однесувал како структуралист avant la lettre, бидејќи неговиот експеримент ја потврдува улогата на означителот а не дава, како што Павлов погрешно мислел, некаков доказ за функционирањето на кучешкиот мозок.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)