Но, зарем беше тоа за неа важно? Почнуваше нов живот. Со саканиот.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
И тогаш почнувам ново семе да фрлам пред очајот на пролетта зашто ќе остане сепак нешто на веков да се изврши над смртта дури да ѝ за 'рти в срце.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
А кога се будевме, не знаевме дали се враќаме во сонот, или почнуваме нов сон.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)