Почнува веќе и да се затемнува, денот е кус, речиси зимски.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И почнува веќе да зборува: „магарешките сливи магаре ги посадило, може од голушката на магарешки измет никнале“ , зборува и веќе не знае што зборува, се губи човекот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)