Неговиот судија или спасител се наведнал. И самиот веќе смирен, речиси и глув и нем, минувал со палецот на левата рака преку челото на старецот, барал и стискал додека не почувствувал мека гасеница под челото.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Не му ја почувствував меката кожа под дланка, иако се уште гледав питоми очи.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Оној што се обидел да ги надвика уште лежел на грб. Полека заспивал. Се смирил како да се нацицал хашиш.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сето тоа како да беше сон.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)