Помислив дека сакаше да ми рече или поточно да ми појасни оти и таквите дребулии, какви што се пијавиците кои којзнае зошто решиле да не виреат во вакви води, како планинската, придонеле луѓето наеднаш да се почувствуваат среќни и да се однесуваат неконтролирано и палаво, како децата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И Димче наеднаш се почувствува среќен, пресреќен, затоа што пак е обично, весело дете, како сите деца.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
- А какви се пијавиците? - ја прашав. - Грди. Црни. Со устинки што се лепат за кожата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И Димче наеднаш се почувствува среќен, пресреќен, затоа што пак е обично, весело дете, како сите деца.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Кога Али Фети запали друга пура и му предложи на внукот да прошетаат во градината и до морскиот брег, Татко се почувствува среќен и задоволен што разговорот ќе продолжи.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
А белината што ја гледаше беше сѐ побела и појасна, без прегради, провидна до отаде провидноста. Се почувствува среќен.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)