Така е и со тагата. Тагата можеш да ја почувствуваш само кога ти е блиску до срцето, кога ѝ дозволиш да те опседне.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
А тоа чувство на оттргнатост од своето, што пред тоа го имаше почувствувано само еднаш, беше последното нешто со кое сакаше да живее.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)