Третата, Истазија, се појави како посебна целина по уште една деценија конфузни војни.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тоа синкопирано чувство за пренесување на мислата, таа бесконечна потрага по суштината во суштината на самиот збор која до совршенство беше изнијансирана и искомпонирана во поемата „ТОЈ“, како доказен материјал од претходните песни се појави како амбис пред поетовото создавање.
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)
Најинтригантен однос со протагонистите Ворхол воспостави во својот среден период.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Тие овде се појавуваат како имперсонатори на својата омилена социјална улога, општествената „маска” или разните варијации на таа маска.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Дури мислев и да се појавам како леш кој плови во близина на чамецот за спасување, но премногу се плашев да не се удавам.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Среќен пат (Bon Voyage), 1944г. Авантурата на Мадагаскар (Aventure Malgache), 1944г. Опседнат (Spellbound), 1945г.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Но кога на титлата, богот на подземјето се појави како Хејдис, ќерка ми Лара реагираше: Тоа не е вистина! Каков Хејдис? Тој се вика Ад.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Одвреме навреме, гласните повеќејазични разговори околу мене ги надгласуваше уште погласните бебиња (помислувам дека ги има најмалку пет, иако успевам да видам само едно, со раздвижена уста, испентрено на рамото на мајка си).
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Перформанс уметничката Sandra Bernhard се појавува како зајачица во Playboys, а Ann Magnuson се фотографира како „pin-up girl“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тие жени преминуваат од порнографија во уметност и обратно.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Главата на Доне, снагата на Чана, ама она што се појавува како душевност - на ниеден од двајцата.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)