ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Затоа во нејзината критика на Арент, 115 Seyla Benhabib, “Models of Public Space: Hannah Arendt, the Liberal Tradition, and Jürgen Habermas” in Habermas and the Public Sphere, ed. Craig Calhoun (Cambridge: MIT, 1996), 75. 98 Сејла Бенхабиб на овој анти-демократски, елитистички и конкурентен модел на „агонистички“ јавен простор му го спротивставува моделот на „асоцијативен“ простор од Арентовата претходна студија за тоталитарната идеологија, „Потеклото на тоталитаризмот“ (1951).

Тоа е “особената рационалност на собирачите и трагачите која се појавува тогаш кога ќе го пронајдат она што можеби ќе им биде потребно”.

Во асоцијативниот модел, јавниот простор е простор „каде што слободата може да се појави“; тој веќе не е дефиниран од аспект на исклучување, туку се појавува тогаш кога „луѓето делуваат заедно во согласност“.