„Не, не се случуваат такви нешта! Претеруваш! Ми ја испробуваш стрпливоста!“
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ете, таква сум. Секого можам да го стаписам со моето однесување!“
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Тогаш и јас, без да сакам, загазувам во глупостите: правам гримаси, на тие шутраци им го исплазувам јазикот, а тие не се лутат туку како спобудалени ми плескаат, плескаат.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Реферира везирот уште за сума писма од полководците на исток и на запад по средоземноморските брегови од каде што идеа само поволни извештаи – од победи кон победи и најпосле, со извесно потценување, правејќи гримаси како за нешто безначајно, изусти: – Еве, милостиви господару, и една ситна работа, ако ми дозволиш да ти доложам.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Напнувајќи се и правејќи гримаси, да исцеди од себе порција измет?
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)