Со два збора: само глупаците одат како светилници, а јас тоа го правам вака (Оди по собата).
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Де едни не прават вака, де други така, а ние сме...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Тој си имаше своја сметка и си ја правеше вака: Толку крштења, по два черека бели, прават толку; толку венчања по половина лира, прават толку; толку умирања — по бела меџудија, прават толку.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Леле, ќерко што те стијоса да правиш вака?!... Аман, мори станувај, оти на идење се.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Ние се фаќаме за појас, а тие го ставаат прстот на уста и ни прават вака: ни кажуваат да бегаме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)