Ја оставам да прави што ќе прави и еве сум на вратата од големата свечена сала на Парламентот чие душеме го украсуваат мозаици, ѕидовите огледала и слики од нашите стари мајстори, а тука се и двете колонади мермерни каријатиди.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Уживам во својата слобода. Да правам што ќе ми текне.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Прави што ќе правиш, вака повеќе не се живее“.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Само продолжи така; кај Надежда на кафе; со другарка ми Славица одам да прошетам низ населба; со другарка ми Софија бев во „Багдад кафе“; ќе појдам до кај сестра ми... а децата нека прават што сакаат, секое на своја страна.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ти си крива, ти велам јас, ти за сè крива!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Правите што сакате. Само немојте царот да го пцуете.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
СОЊА: Прави што сакаш, само вади го одовде сосе овие ѓубриња.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Китките од шарената узда му паѓаа над очи и мошне го нервираа, но знаеше што носи на себе, та не се осмелуваше да прави што сака Свиленото сеџаде светеше врз седлото, а златните пулејќи на уздата ласкаа на есенското сонце.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Неговите некако се помирија со опсесијата на својот син единец, па го оставија да прави што сака.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Ако некому тоа не му се допаѓа, нека прави што знае ...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)