праша (гл.) - тој (зам.)

Како ли тоа ќе изгледа? се прашува тој. 10 Нималку не размислувајќи што работи, Мартин механички влегува во лифтот без лифтбој за да замине до четиринаесеттиот кат кадешто работи.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
- Е, се наспа? - го праша тој. А јас си мислев оти нема да станеш, да излеземе малце в село.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Крчмарот му потврдуваше со глава. - Во кој полк сте служеле? - праша тој. - 13 полк, 1 дружина, 1 рота, 1 звод, - провлече кметот напирајќи особено на први.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Рангел живна. - Како си од некни, госпожо? - праша тој со малку подбив во гласот.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Штом го виде Коча, се усмевна широко и се порна натаму. - Слободно? - праша тој. - Слободно.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Како те викаат, девојко? - праша тој несигурно. - Цана. Таа се исправи, почека еден миг и си тргна.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Од кај сте влегле и што барате тука, праша тој.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
- Ти ја познаваш ли Елена? - го праша тој Денко - Да. - А, каква е? - Мислиш дали е другар, а?
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Постапи на ист начин како и во професорската канцеларија пред три или четири години.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- А што знаеш ти за татко ти - праша тој и стана од клупата?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Каде?“ го прашал тој. „По дрва“, одговорил селанецот.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Одел, што одел и сретнал еден човек. „Каде?“ го прашал тој селанецот.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Можеби таа не е вистинска гејша, се прашува тој, чувствувајќи го на јазикот мазното студенило на порцеланот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
- Како помина на училиште, - ме праша тој по обичајот.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Ливајн му се приближи. „Кога дојде овде?“ праша тој.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
„Како е таму?“ праша тој. „Тешко е да се каже,“ одговори Даглас.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
- ме праша тој.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Зашто?
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Зашто, - праша тој, - во вашата кефирна установа инвентарот е толку оскуден?
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ручекот мина весело и само со компот, Остап се сети на целта на својата посета.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Си мислел ли за бегање? - праша тој. - Не! - се сепна Арсо. - Треба, - тврдо рече Глигор.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Ниривина? праша тој. - Која е таа? - Ти за неа раскажуваше. И за луѓето со зелени лица.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Се бакнаа рутински. – Како се чувствуваш? – ја праша тој. – Среќно, зашто најпосле дојде, зајче – му рече таа. – Ова беше полошо и од смрт.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Наеднаш ми светна дека тој повеќе време јава наутро и ова утро дошол по мене само затоа што знае колку сакам да јавам. – Кој рече нешто за крадење на некаков коњ? – праша тој.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тој мирно го поведе коњот кон шталата на едно запустено лозје, кое едно време беше гордост на еден фармер по име Фитваџијан.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„За што ќе наздравиме овој пат“? праша тој со истото навестување на потсмев во гласот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„ Каде си го научила тоа“ ? праша тој.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Се повредивте ли?“ ја праша тој.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Знаеш ли кое време од денот е сега?“ праша тој. Емплфорт одново се сепна.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- праша тој.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Зошто? - продолжи да прашува тој.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Од каде се снабдуваат сиромаси овие три-четири месеци? – божем сожалително праша тој. –Море како немаат!
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
И без да биде прашан тој продолжи: - И што да ви кажувам натаму?
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
- Нели е убава, мамо? - праша тој. - Убава е, но ајде да јадеме.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Што сакаш, пријателе? – праша тој.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- Ти кучко малечка, да молчиш, - ѝ свика брадјосаниот нејзе. – Кажи бре ти кој е најгазда од вашите татковци? – го праша тој Пецета, кој сѐ уште го држеше шишето в рака.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- Ќе кажете ли? – пак праша тој.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- Зошто ме викаш така? – праша тој збунувајќи се уште повеќе.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Сакаш лубеницата да е со црвено месо или со жолто, прашува тој но не чека одговор, само можат да се слушнат неговите влечки по плочките а малку подоцна нешто му кажува на Циган.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
", прашува тој на ист начин како што прашуваше ти додека беше мал; со такво чудење, со таква насмевка!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- праша тој и замислено и длабоко воздивна.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Командирот, каде е командирот? - праша тој. - Таму - покажа некој со глава на олтарот и во исто време излезе од олтарот командирот, опашувајќи го офицерскиот појас.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- А, ти си? – без изненадување праша тој. – Влегувај, влегувај брзо... Ама студенило, бре, бре...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ќе праша тој.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ќе ми се јави по телефон.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Јас ќе речам --- Кога Мајкл ќе се јави--- Јас ќе речам, не стигнав до овие.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ги упропасти ли или не? ќе рече Мајкл.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Сега во кој клас одиш на училиште? - ме праша тој патем.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Нели, сине? - ме праша тој.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Чакарвелика плетејќи си го плеталото рече: - Србине, не чини тоа што се викаш Србин! - А како да се викам мори мајче, - праша тој.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Што се случило со тета Сандра? - Веднаш праша тој.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Сега беше вџашен командирот. - Што е тоа крублинаво? - зачудено праша тој.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Чичко чиј е овој автобус? - го праша тој шоферот што седеше во автобусот и читаше весник.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Добровечер, кого бараш? – праша тој со строг глас, ама јас знаев од раскажувањата на брат ми дека дедо ми бил многу добар човек и воопшто не се збунив што така ме дочека.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Која си ти? – праша девојчето и застана пред него.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Што е? Што се случило? – праша тој.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)