Козите имаат раса. Прашај за раса! – го предупреди шефот во шепот. – Националноста не важи, туку расата, од која раса се козите? – Санска – одговори татко ми.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тие го најдоа Дамета и го прашаа за комитите, за Комитетот.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Ќе се сретнам со Агна, ќе ме прашува за доаѓањето, но ќе ѝ кажам само бегло, без поединости, сѐ дури не се завршат работите до крај.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Наташа Му благодарам на татко ми кој беше со мене додека ја пишував оваа книга за да го прашам за сѐ што не можев да се сетам.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Тој, иако му се паѓаше некаква улога на предводник и закрилник, не чекаше долго да му ја предаде иницијативата на Ордета, и да се пушти да биде воден од своето крштениче, на кое и без тоа му домачне да го гледа како се тутка и како одвај прозборува по некој збор, со загубен глас, на оние две-три места каде што прашаа за стан.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
- Знам, - рече стариот. - Јас те прашам за сликата, ќе можеш ли да ми ја најдеш? Ако сакаш, ќе ти платам добро.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Ај што го смета татко ми, демек дедо ѝ, за будала; ама и мене, што сум зела маж генерал без војска, нареден со ордени на градите и со прави бразди на мозокот, кого ако го прашаш за Крива Паланка ќе ти го покрие со палецот цело Мариово, а кога ќе му го побараш Мртво Море од Арабискиот Полуостров ќе направи мрвка за под ноктот.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Тој одеднаш почна да плаче; липаше, и јас првпат, откако дојде тоа утро, сериозно се прашав за неговото душевно здравје.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
„Зошто ме праша за реинкарнацијата?“, рече Луција.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Го прашав за животот во Гнездо.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Ми раскажа дека браќата на Добрата Душичка, штом дознале за смртта на Макс, ја вратиле сестра си во Гнездо.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Не го праша за содржината и за авторот, едноставно посака и тој да ја прочита.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
- Не можеш да се омажиш за оној стар и исушен жабок. Не давам, разбираш, не давам.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Кога шејтанот го споменува името на мојот алах, ќе се тркалаат глави. Прашав за Сафет-бег. Го познавате ли?“ Молчевме.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Бујрум, ага, на зијавет. Ќе те послужиме како свој човек, алах те благословил.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Кој си ти и кој ти ги видел очите да те праша за кого јас ќе се мажам?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сакам да го прашам кај отидоа војниците, да го прашам за мене.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Да не си се препознала, Велико, вели. Јас ја изгледувам и си ја свртувам главата. И повеќе никогаш не ме праша за Неделка.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Не говори у строју! Не ти даваат ни да прашаш за нешто, ни да кажеш, ако знаеш да кажеш.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И поздрави ја Уља и кој ќе праша за мене.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- А Јон, не праша за децата, Велико, ми велат жените. - Не ме праша, велам, за ништо не праша. 180
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Никој не влегува во селото, никој не излегува. Барем некој да влезе, да праша за некого, да го прашаме за нешто, да се чуеме. 80
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Потоа ја праша за името и презимето, за датумот на раѓањето, за родниот крај...
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Вилицата ѝ се тресеше, усните ѝ трепереа и нешто нејасно ме молеа.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Камилски побара да ја види. Праша за цената. Имаше доволно пари да ја купи кутијата и купи уште плус една лупа за Татко.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Немаше никаква информација за Томаица. Не го сретнуваше ни брат ѝ Тодор, а и да го сретнеше, се плашеше да праша за неа, што се случува со неа, како е, дали сепак ќе мора да се мажи за конзулот.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Во близината немаше жива душа за да прашаат за патот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Секој телефонски повик, а тоа утро беа чести, ме наведуваше на помисла дека можеби е тој, дека сега го нашол вистинскиот повод по службена линија да ме информира или да ме праша за нешто што го загатна со името на Ема Ендековска. Попусто.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Сега сум дошол само да те видам тебе, да те прашам за доброто здравје и за раните, ако ми дозволиш.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Ако ја поведеш и ти жена ти, тие двете заедно ќе се бањаат, ќе зборуваат и ќе се исповедаат по женскиот обичај, и жена ти може после да ти расправа сѐ што ќе ја прашаш за Атиџе.”
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Кога ѕидарите, Хусеин и Абдула, дојдоа еден ден на чифликот за да прашаат за висината на минарето и така да ја прекратат караницата, и тогаш сите, по навик, првин погледаа во Тодора.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Кога ќе го прашав за нешто што гледал, тој не можеше да ми каже.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Гледај, што направи од нас таа пуста печалба! Маж - роб! Жена - роб! Син - роб! Ќерка - роб! А мајките; само за солзи се родени!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Ако паднам болен, дали чорбаџи Јордан ќе праша за мене? Дали ќе има кој потта да ми ја избрише, кошула да ми размени, јорган да ми фрли?...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Како се роднини, пријатели? — Со еден збор Ристе праша за сите знајни и незнајни мажи, жени и деца од Витолишча.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Почнаа да прашуваат за многу работи.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Би можела ли некако да ти помогнам, Хелен?“ „Сакав да те прашам за оној рецепт...“ ***
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Да прашаш за Димитрија Жандарот. Што жени имам превртено.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
И се додека седи покрај Циљка, додека зборува со неа, без престан и се наметнува прашањето дали знае нешто за Ристо и Ташко, да ја праша за другите момчиња и девојки од селото.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Многу благодарам, му велам, а не ми текнува да го прашам за каков пат ми зборува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)