праша (гл.) - гласно (прил.)

Го тргна погледот од дворот. - Радуле и Стојна! Од кое ли село е дојдена таа? - праша гласно откако се сврти и фрли поглед кон Томислав, на подолното ниво од нивната куќа.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Каде ми е индексот? - ја праша гласно старата, го праша одделно стариот, па и самиот себеси.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)